آمار بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales

• Posted by David nd January 13 - Filed in Arts & Culture - #آمار بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales  - 5 views

  یک مرد عنکبوتی جدید- داستان بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales

  درست است که پیتر پارکر هنوز مرد عنکبوتی اصلی است، اما حالا نوبت به مایلز رسیده که خود را به‌ عنوان مرد عنکبوتی جدید و قابل اطمینان، ثابت کند.

  

  پس از افشاگری تکان‌دهنده مبنی بر اینکه شرکت Oscorp به مالکیت شهردار آزبورن، کنترل Devil’s Breath را که سال گذشته شهر را ویران کرده بود از دست داد، مناطق مختلف امیدوارند که با آماده شدن شهر نیویورک برای انتخابات ویژه زمستان تغییرات مثبتی را ایجاد کنند. اوضاع ساکنان منطقه هارلم اصلا جالب نیست و ماه‌ها است که با مشکل قطع جریان برق، دست و پنجه نرم می‌‌کنند. با این حال، آنها شروع به جستن کاندیدایی می‌کنند که نگرانی‌های آنها را درک کند. یکی از این کاندیدها، خانم ریو مورالز، دبیر علوم و همسر آقای جفرسون دیویس، قهرمان بحران Devil’s Breath است. دیگر کاندید این انتخابات، صاحب یک شرکت خصوصی به نام Roxxon است که قصد دارد انرژی مخفی Nuform را به سراسر دنیا ارسال کند.

  در هر حال، اوضاع به‌خوبی پیش نمی‌رود و گروهی جدید به نام Underground که با انرژی Nuform و به‌طبع آن با شرکت Roxxon مخالف هستند، باعث ایجاد هرج و مرج در شهر می‌شوند. در این بین، مایلز باید در نبود پیتر پارکر از شهر محافظت کند اما اتفاقاتی که پیش می‌آید، اوضاع را پیچیده می‌کند. با این حال، این داستان جذاب خالی از ایراد هم نیست. به‌دلیل به ‌شدت کوتاه بودن بازی (۱۵ یا ۱۶ ماموریت اصلی) و وجود شخصیت‌های زیاد، گاها متوجه شدم که بازی شتاب‌زده و عجولانه عمل می‌کند. البته، شخصیت‌ها از پردازش خوب و قابل قبولی برخوردار هستند که در راس آنها، مایلز مورالز (با بازیگری و صداپیشگی فوق‌العاده Nadji Jeter) قرار دارد.

  هیجان- گیم‌پلی بازی مرد عنکبوتی: مایلز مورالز

  با توجه به فاصله زمانی انتشار بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales با نسخه اول، مقایسه آنها امری اجتناب ناپذیر است. این بازی به‌شدت به نسخه پیشین شباهت دارد اما در عین حال، از تفاوت‌های لازم نیز برخوردار است.

  شخصیت مایلز مورالز قابلیت‌هایی دارد که حتی از وجودشان با خبر نیست و رفته رفته با پیشرفت در داستان، متوجه آنها می‌شود. یکی از این قابلیت‌ها، Venom Punch است. این قابلیت درواقع یک نوع الکتریسیته است که از بدن مایلز تولید می‌شود و نقش به‌سزایی در مبارزات و حتی داستان دارد. شما با استفاده از این قابلیت می‌توانید آسیب جدی به دشمنان وارد کنید و درواقع به عنوان راه حل آخر از آن استفاده خواهید کرد. دیگر قابلیت مایلز، نامرئی شدن است. این امر سبب آسان شدن بخش مخفی کاری می‌شود. به‌اینگونه که شما برای مدت زمان کوتاهی می‌توانید نامرئی شوید و دشمنان از شناسایی شما عاجز خواهند شد. بنابراین حتی زمانی که دشمنان متوجه حضور شما شده باشند، با نامرئی شدن قادر به شروع مخفی کاری از نو می‌شوید.

  مانند نسخه اصلی، اینجا نیز با مبارزات شلوغ و پرهیجان رو‌به‌رو هستیم. به لطف تخریب پذیری بالا، موسیقی‌ جذاب و وجود دو گروه مختلف که از تجهیزات گوناگون استفاده می‌کنند، مبارزات به طرز عجیبی هیجانی و لذت بخش می‌شوند. بارها پیش آمد که برای پیروزی در مبارزات از گجت‌ها، لباس‌ها و مهارت‌های مختلف استفاده کنم. صحبت از مهارت‌ها شد، بد نیست به درخت مهارت‌های بهبود یافته نیز اشاره‌ای داشته باشم. درخت مهارت‌های نسخه اصلی دارای ایراداتی بود و برخی از مهارت‌های آن به هیچ‌وجه کاربردی نبودند. در بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales این ایرادات برطرف شده و به جای کمیت، کیفیت در اولویت قرار گرفته است.

  درخت مهارت‌ها، تنها بخش بهبود یافته این نسخه نیست. ماموریت‌های فرعی نیز بسیار بهتر شده‌اند و به ندرت به تکرار می‌افتند. حتی اهمیت آنها برای به‌دست آوردن منابع لازم به‌منظور آپگرید تجهیزات نیز بیشتر شده است. به‌طور کلی، چند نوع ماموریت و فعالیت‌ فرعی در بازی وجود دارد. برخی از آنها شامل تصرف و نابودی آزمایشگاه‌های Roxxon، دزدیدن تجهیزات گروه Underground و باقی آنها ماموریت‌هایی هستند که از مردم دریافت می‌کنید و از تنوع زیادی برخوردارند. نحوه‌ی دریافت این ماموریت‌ها نیز به نوبه خود خلاقانه است (از طریق یک برنامه موبایل).

  با این حال، گیم‌پلی بازی نیز بی‌عیب و نقص نیست. به عنوان شخصی که از تعداد باس فایت‌های شلوغ و هیجان‌انگیز در نسخه اصلی لذت بردم، از این بازی ناامید شدم. در این عنوان، باس فایت‌هایی که لذت درگیری با آنها تا مدت‌ها در ذهنتان بماند، بسیار نادر هستند. درست است که باید این بازی را به عنوان یک بسته گسترش‌دهنده برای نسخه اصلی در نظر بگیریم، اما نمی‌توان از این ضعف چشم پوشی کرد.

  نیویورکی زنده- گرافیک و طراحی جهان بازی Marvel’s Spider-Man Miles Morales

  استودیو Insomniac Games تنها با یک تغییر کوچک، کل حال و هوای بازی را عوض کرد. بارش برف حالا حس متفاوتی را به تار زدن میان آسمان‌خراش‌های نیویورک تزریق کرده است. خیابان‌ها مملو از زندگی هستند، در حالی که پشت بام‌ها و آسمان‌خراش‌ها نیز به همان اندازه دقیق و پرجزعیات کار شده‌اند و ارزش بازدید را دارند.

  مشکل ایجاد دنیاهای بزرگ پر جنب و جوش و جالب، طی سال‌های متمادی گریبانگیر مرد عنکبوتی و بیشتر بازی‌های ویدیویی مرتبط با ابرقهرمانان شده است. با این‌حال در بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales بازیکنان قادر به گذر از یکی از پرفعالیت‌ترین و زیباترین دنیاهایی که تا کنون خلق شده، هستند. این امر سبب شده که گشت و گذار در خیابان‌های نیویورک، چه در طول روز، چه در هنگام غروب آفتاب و چه در شب، به تجربه‌ای لذت بخش تبدیل شود.

  اما چه چیزی به این نیویورک دوست‌داشتنی جلا داده است؟ جواب مشخص است؛ گرافیک بازی. درست است که این بازی را روی کنسول پایه PS4 تجربه کردم و خبری از نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه و قابلیت Ray-Tracing و دیگر ویژگی‌ها نبود، اما نمی‌توان منکر گرافیک عالی بازی شد. نورپردازی‌ها و انیمیشن چهره‌ها به خوبی کار شده‌اند و به هرچه باورپذیرتر بودن بازی کمک می‌کنند.

  در هرحال، متاسفانه باید بگویم که پولیش نهایی بازی به خوبی انجام نشده و چندین بار شاهد مشکلات فنی بودم. برخی از آنها به قدری فاجعه بودند که موجب کراش کردن بازی می‌شدند. بارها شد که هنگام نمایش سینماتیک‌ها و تار زدن در شهر، بازی شروع به بارگذاری (Loading) کند و لذت آن لحظه را به کلی از بین ببرد.